De dubbele moraal van de burger.
Hoe komt het toch dat wij er zoveel moeite mee lijken te hebben dat burgers van 2 walletjes willen eten als het om hun informatie-positie gaat.?
Ze kunnen moord en brand schreeuwen als het gaat om aantasting van de privacy (bijvoorbeeld als gelegenheidsargument in de telegraaf-campagne tegen het rekening rijden), maar tegelijkertijd spaart men maar wat graag air-miles
Dubbel of Dwars?
Men wil niet in de rij staan, maar vertrouwt de koppeling van gegevens toch ook niet helemaal, tenminste niet als ze expliciet wordt gemaakt, sluipenderwijs lijkt het vaak wel te mogen.
Ook laat men zich makkelijk gek maken door nieuwe luddieten die de stemcomputers aanvallen terwijl men zijn financiele hebben en houden heel makkelijk digitaliseert.
Natuurlijk kun je vervolgens proberen toch een moreel gelijk af te dwingen bijv met behulp van een “moraliteitsmeter”, ontwikkeld om de draak te steken met het hoge morele gehalte van het motto van Google: ” DoNo Evil” 
.
Maar waarom niet gewoon erkennen dat die keuze elk moment aan de orde is : soms wil je je je profileren, en soms wil je jezelf beschermen. Probeer niet dat in het algemeen te regelen, maar faciliteer de individuele keuze binnen wettelijke kaders. Het enige verschil met andere keuzesituaties is dat het misschien elke seconde moet maar daar zijn onze computers en het internet nu juist goed in.
Zie voor de presentatie verder